“Uni yozmang, bu kerakmas, bu sir”… Keling bir muddat imidj qo’rquv degan narsalarni chetga surib xech bo’lmasa shu savolga ochiqchasiga javob bersangiz. O, muxabbat haqida…

-Hup mayli, Sevganman bir qizni… Endiii (birdaniga kayfiyati tushib ketib ko’zlari yerga qadaldi). Gapirgim yo’q-de shu xaqida.

 “Muxabbatdan qochdim deb o’yladim lekin…”

Ayanchli tugaganmi bu muxabbat?

-To’g’risini aytsam shu chet-elga ketishimning sababi xam ozgina shundan. Uzoqroq bo’lgim keldi. Shunchaki… sevgi shunaqangi narsa-ki o’rganib qolsangiz boshqa narsa bilan shug’ullana olmay qolasiz, xayolga hech narsa kirmay qoladi. O’shani o’ylayverasiz o’zingizni eza verasiz.

Unga yetishib ko’ngil g’uborinni bosish mumkin-ku, naxotki zidiyatlar kuchli bo’lgan?

-Ziddiyatlar bo’lgan keyin tushunmovchiliklar xam. Keyin bir shaharda sevganingiz bilan bo’lganingizda qo’ng’iroq qilgingiz keladi, borgingiz keladi-de… Shuning uchun o’qishni baxona qilib ketib qoldim. Lekin hali ham hayolimdan ketmaydi. Unutdim deb ayta olmayman-u…

 Nechchi yil davomlandi bu muxabbat tarixi?

-Yil emas, oylar.

Shunday kam mudatli-mi? Sinovlarga bardosh bera olmabsizlar-da?

-Shunaqa bo’ldi.

Sayyod-Sardor Kamilov  Suxbatlashdi.